Vermoeidheid???

Een paar weken geleden werd ik gevraagd om een workshop over muziektherapie te geven op de informatieavond ‘Vermoeidheid en kanker’. Het was een interessante avond met veel informatie over dagritmes, voeding, beweging en medicatie. Veel nuttige informatie, maar naarmate de avond vorderde was steeds duidelijker aan de luisteraars te zien dat de vermoeidheid behoorlijk toe begon te slaan. En toen mocht ik nog.

Ik begon het al spannend te vinden of de mensen nog op mijn verhaal zaten te wachten, maar besloot er toch vol energie aan te beginnen. Omdat ik alleen vertellen over muziektherapie niet genoeg vind om een beeld te scheppen, had ik besloten het lied ‘Leef’ van Sarah Bettens te zingen. Meteen werd duidelijk hoe muziek mensen, emoties en gedachten weer in beweging brengt. Iedereen was vol aandacht en sommige mensen waren ook zichtbaar geraakt.

Of mijn praatje over wat muziek kan doen echt is blijven hangen, dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Wat we daarna hebben gedaan, in ieder geval wel. Ik wilde niet dat iedereen na deze avond met een stille trom zou vertrekken, dus hebben we met zijn allen gezongen. 40 mensen die elkaar niet kenden, moe waren van de intensieve avond, soms nog nooit gezongen hadden en me in eerste instantie huiverend aankeken, gingen staan en lieten zich uitdagen om al dabbadoehdabbadah-end de avond af te sluiten. Je voelde het energieniveau in de ruimte weer stijgen. Mensen begonnen weer te lachen, bleven hangen bij de borrel en kwamen vol enthousiasme vertellen dat het zingen echt leuk was.

Ik vind het toch iedere keer weer zo bijzonder hoe snel muziek mensen activeert en plezier laat hebben. Ik ging weer vol energie naar huis.