Muziek en rouw

Gisteren gaf ik een workshop muziek en rouw aan één van de ‘weduwes en weduwnaars’-contactcirkels  van Contour – de Twern. Nadat ik mezelf muzikaal had voorgesteld door het liedje ‘Sognami’ te laten horen, wilden een paar dames uit de groep zich ook muzikaal voorstellen. Ze kozen voor ‘De avond’ van Boudewijn de Groot. Allebei vertelden ze over de herinneringen die dit lied opriep aan hun overleden partner. De muziek maakte veel emoties los. Ook op de onderwerpen ‘kracht’ en ’troost’ riepen muzikale ideeën op.  Ze varieerden van je dag goed beginnen met Billy Whithers (lovely day) tot even afreageren op Sparks (This town ain’t big enough…..).

Dat muziek ook zoveel emoties los kan maken dat je erdoor overspoeld wordt, werd duidelijk. Wanneer het verlies heel vers is, kan muziek zo direct raken in je verdriet, dat het te heftig is om naar te luisteren. Zeker als het muziek is die je niet zelf hebt uitgekozen. Herkenbaar voor veel mensen die een dierbare verloren hebben.

Natuurlijk hebben we op deze avond ook nog gezongen, wie wilde deed mee en wie niet wilde kon luisteren naar de anderen. Fijn om tussen het luisteren door ook actief met muziek bezig te zijn en even afleiding te hebben van alle emoties.

Ik vond het een erg mooie muzikale avond. Bijzonder om weer te zien hoe iedereen muziek op zijn eigen manier beleeft en wat muziek voor mensen betekent.